බුදුහාමුදුරුවන්ගේ ඉඳලා ගොඩක් දාර්ශනිකයෝ කියපු කතාවක් තමයි, ජීවිතේ කියන්නේ හරි දුකක් කියන එක. ඒක ඇත්ත. සතුටු වෙන්නත් ගොඩක් දේවල් තියෙන මේ ජීවිතේ අපිට දුක් වෙන්නත් දේවල් සෑහෙන්න ලැබෙනවා. ගොඩක් වෙලාවට කෙනෙක්ගේ හිතකට දරාගන්න බැරි තරමේ දුකක් ලැබෙන ෂුවර් විදියක් තමයි ලව් එකක් කියන්නේ. නොලැබෙන ආදරයක්, වෙනත් විදියකට කිවුවොත්, අපි පැලෙන්න ආදරෙන් හිටියත්, අපිට ඒ ආදරේ පෙරළා ලැබෙන්නෙ නැති අවස්ථාවක් කියන්නේ ඒකට උදාහරණයක්. එහෙම අවස්ථාවකදී ඒ දුක තුනී කරගන්නේ කොහොමද කියලත් අපි කියලා තියෙනවා. හැබැයි සමහර වෙලාවට, ඒ කියපු ක්‍රමවේද කරන්න බැරි අවස්ථාවන් එනවා. උදාහරණයක් විදියට කිවුවොත්, අපිට මේ ගැන කියන්න කිසිම විශ්වාසවන්තයෙක් නැතිවෙන්න පුළුවන්. ඒ වගේම අපිට ආදරේ නොලැබුණත්, ඒ කෙනාව අතඇරලා යන්න බැරි තත්ත්වයක් තියෙන්න පුළුවන්. ආන්න එහෙම වෙලාවක වුණත් අපිට හිතින් විඳවමින් ඉන්න බැහැනේ. මේ හිත බර කරන දුකෙන් පිටතට එන්න ක්‍රමයක් හොයාගන්න ඕන. හිත සැහැල්ලුවෙන්, හිත සතුටින් ජීවත් වෙන්න විදියක් හොයාගන්න ඕන.
ආන්න ඒකට සමහර විට මේ කියන දේවල් උපකාරී වෙයි…
මේක අනිවාර්යයි. අපිට කෙනෙක්ගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන ආදරේ නොලැබෙනවා කියන කටුක සත්‍යය පිළිගන්න වුනාට පස්සේ, ඒ සිත්තැවුලෙන් අත්මිදෙන්න නම්, ඒ කෙනා එක්ක තියෙන සම්බන්ධකම් පොඩ්ඩක් ඈත් කරන්න වෙනවා. ඒක තමයි පහසු ක්‍රමය. හැබැයි දැන් මෙතනදී මොකක් හරි හේතුවක් උඩ ඒ සම්බන්ධකම් ඈත් කරන්නත් බැහැනේ. ආන්න ඒ නිසා හොඳම දේ එයාටත් කියලා ඔයා වෙනුවෙන් පොඩි කාලයක් ගන්න එක. ඒ පොඩි කාලය ඇතුළතදී ඔයා සම්පූර්ණයෙන්ම සෝෂල් මීඩියා වලින් සහ එයා එක්ක සම්බන්ධ වෙන පොදු ප්ලැට්ෆෝම් වලින් අයින් වෙලා හිටියත් කමක් නෑ. එතකොට එයාව විතරක් බ්ලොක් කළා වෙන්නෙ නැහැනේ. ඒ වගේම ඒ කාලය පොඩ්ඩක් තනියෙන් ගත කරන්න උත්සාහ කරන එකත් ඉතාම හොඳයි.
හැබැයි මේ කාලය ගත කරන්න ඕන ඔහේ හිත හිතා, දුක් වෙවී, ලතැවෙමින්, ආත්මානුකම්පාවේ ගැලෙමින් ජීවත් වෙන්න නෙවෙයි. ඊට වඩා ප්‍රතිඵලදායක දේවල් තියෙනවා කරන්න. පහළට කියවගෙන යනකොට ඒවා පැහැදිළි වෙයි.
පුංචි කාලේ අපි ඇහෙන ඕන සීපදේකට ඔහේ අපේ ආතල් එකේ නටනවා. හා නැද්ද? හැබැයි අපි ටික ටික ලොකු වෙනකොට, මේ ඕනම දේකට ඩාන්ස් එකක් දාලා අපේ ආතල් එක ගන්න පුළුවන් හැකියාව නැති වෙලා යනවා. ඇත්තම කිවුවොත් ඒක මාරම අපරාදයක්. දැන් අපි කිව්වනේ මේ විදියේ හිත්තැවුලකට පස්සේ පොඩ්ඩක් තනියෙන් ඉන්න පුළුවන් නම් හොඳයි කියලා. ආන්න එතකොට කරන්න පුළුවන් දෙයක් තමයි අපේ මේ කියපු පුංචි කාලෙට යන එක. ඒ කියන්නේ ආතල් ට්‍රැක් එකක් දාලා, තනියම ඩාන්ස් කරන්න. දැන් මෙතනදී චාචාචා, ජයිව්, සල්සා හරි බෝල්රූම් හරි, උඩරට පහතරට හරි නැටුම් හදාරලා තියෙන්න ඕන නෑ. නිකම්ම හිතෙන විදියට හිතෙන හිතෙන විදියට චලනය වෙන්න, දඟලන්න, පිස්සු නටන්න. හිතේ තියෙන හැම දුක්සංකාවක්ම ඇඟෙන් එලියට විසි වෙලා යනකල්ම දඟලන්න.
ආයෙ කවුරුවත් පිස්සු කියලා හිතයිද කියලා වොරි වෙන්න දේකුත් නෑ. තමන් තනියමනේ ඉන්නේ.
මෙන්න මේක හිත් සෝ ලතැවුල් වලට කියාපු බෙහෙත. මොකක් හෝ දෙයක් එක්ක බැඳෙන එක, ඒකාත්මික වෙන එක. හැබැයි ඒක පුද්ගලයෙක් එක්ක බැඳීමක් කරගන්න එපා. අපි හිත් තැවුල් වල ඉන්නකොට වෙනත් පුද්ගලයෙක් එක්ක ප්‍රේමයට සමාන හෝ බැඳීමක් ඇතිකරගන්න යන එක නුවණට හුරු නෑ. හැබැයි සොබාවදර්මය එක්ක ඒකාත්මික වුණාට, බැඳීමක් ඇතිකරගත්තට කිසිම ගැටළුවක් නෑ. යන්න තනියම ට්‍රිප් එකක්. ගස් කොළං පිරුණු ක්ෂේමයකට, එහෙම නැතිනම් නිරන්තරයෙන් මුහුදු රළ පෙරළීගෙන එන වෙරළතකට. ගිහින් ඒ තැන් වල තියෙන නිස්කලංකත්වය, ඒ තැන් වල ඇහෙන සද්ද, ඒ තැන් වල දැනෙන ෆීල් එක, මේ හැමදෙයක්ම එන්ජෝයි කරන්න.
Saru FM Media
