නීතිය කියන දේ කාටත් පොදුයි කියලා කියල අපි දන්නවනෙ. දැන් මොකටද ඔය එක එක රටවල නීති රීති තියෙන්නෙ? ඇත්තම කිව්වොත් නීති රීති තියෙන්නෙ අපි ඔයාම ආරක්ෂා කරන්න තමයි. ඒ කියන්නේ නීතිරීති වලින්, අපි පුරවැසියෝ විදියට හැසිරෙන්න ඕන විදිය, අනික් අයත් එක්ක ඉන්න ඕන විදිය, කරන්නට ඕන නොකරන්නට ඕන දේවල් සම්බන්ධයෙන් අපිට මග පෙන්වීමක් කරනවා. ඒ කියන්නේ සමාජය සම්පූර්ණ ව්‍යාකූලත්වයකින් තොරව, විනයකින් සහ පාලනයකින් යුතුව පැවැත්වෙන්නට නීති අත්‍යවශ්‍යයි.
හැබැයි එහෙම වුණාට, සමහර රටවල සමහර නීති තියෙනවා, මොකා හැදුවද කියලා හිතාගන්න බැරි. ඒ තරම් විකාර සහගතයි. ඒ විදියේ විකාර නීති නීති පොත් වල තියෙන්න හේතුවක් තමයි, ඒවා අතීත කාලවලදී, ඒ ඒ කාලවලට ගැලපෙන්න හැදුනු, ඒ අතීත සමාජ වල ආකල්පයන්ට ගැලපෙන්න හැදුනු නීති වීම. ඒකට හොඳම උදාහරණයක් තමයි, ශ්‍රී ලංකාවේ නීති පොතේ තියෙනවා නීතියක්, කාන්තාවන්ට මත්පැන් මිල දී ගන්නට බැහැයි කියල. මේක ආදී කාලයේ නීති පොතට ඇතුළත් වුණු නීතියක් මිසක්, දැන් කාලෙට ගැලපෙන එකක් නෙවෙයිනේ. අන්න ඒ වගේ.
ඉතින් අපි හිතුවා, වෙන රටවලත් ඒ වගේ විකාර නීති තියෙනවද කියලා හොයලා බලලා එහෙම විකාර නීති රීති වල ලිස්ට් එකක් හදන්න.
දැන් රේඩියෝ එකක විකාශය කරන්න ඕන ගීත මොනවද කියන එක ගැන රජයට මැදිහත් වෙන්න පුළුවන්ද? කැනඩාවේ රජයට පුළුවන්. කැනඩාවේ කොහොමත් ඔය ස්වදේශීය හැඟීම තියෙනවනේ. කැනඩාවේ රේඩියෝ ස්ටේෂන් වල, සඳුදා ඉඳන් සිකුරාදා වෙනකල්, උදේ 6 ඉදන් හවස 6 වෙනකල්, ජනප්‍රිය ගීත විකාශය කරන කාලය ගත්තහම, ඒකෙන් 35% ක් වත් හෝ ඊට වැඩිය වැඩි ප්‍රමාණයක කාලය ඇතුළේ වාදනය කරන්නට ඕන, කැනේඩියානු ශිල්පීන් ශිල්පිනියන්ගේ ගීත විතරයි.
හැබැයි හිතලා බලනකොට මේක විකාර නීතියක් කියන්න බැහැ. මේකෙන් කැනේඩියානු ශිල්පීන් ශිල්පිනියන් සහ කැනේඩියානු සංගීත කර්මාන්තය ආරක්ෂා කිරීමක් තමයි සිද්ධවෙන්නේ.
German autobahn කියන්නේ ජර්මනියේ හයිවේ සිස්ටම් එක. ආයේ ඉතින් ඇරලා හැටට හැටේ යන්න පුලුවන්. හැබැයි පැයට හැතැප්ම සීය වේගයෙන් යන්න චාන්ස් එක තිබ්බා වගේ නෙවෙයි, ගෙදරින් එළියට බහින්න කලින් බලන්න ඕනේ පෙට්රල් තියෙනවද වාහනේ කියලා. හේතුව මේකයි. මේ හයිවේ එකක කොහේ හරි ගෑස් ඉවර වෙලා වාහනේ නැවතුනොත්, ඔබට අති විශාල දඩයක් ගෙවන්න වෙනවා. එහෙම වාහන නැවතිලා, තෙල් අරන් එන්න කියල හිතාගෙන තෙල් ගහන තැනකට ඇවිදගෙන ගියොත් එහෙම, ඒකටත් තව දඩයක් වදිනවා. ඇයි ජර්මනියේ හයිවේ වල එහෙම නීතියක් තියෙන්නෙ? ජර්මනියේ විශ්වාසය තමයි, ගෙදරින් පිටත් වෙන්න කලින්, වාහනේ ලයිට් වැඩ කරනවද, හුලං තියනවද කියලා බලනවා වගේ, තෙල් තියෙනවද කියලා පරීක්ෂා කරලා, තෙල් ගහගෙන තියාගන්න එකත්, වාහනය මේන්ටේන් කරන වගකීමේ කොටසක් කියලා. බලනකොට ඒ නීතියෙත් එච්චරම වැරැද්දක් නැහැ නේද.
වැනීසියේ ශාන්ත මාර්ක් චතුරස්‍රයේ සහ ඒ අවට එළිමහන් පෙදෙස් වල, පරවියො දාස් ගණනින් ඉන්නවා. එක කාලයක්, වැනීසියට එන සංචාරකයෝ පුරුදු වෙලා හිටියා, මේ පරවියන්ට කෑම දාන්න. මේ පුරුද්ද නිසාම තව තවත් පරවි ගහණය මේ එළිමහන් බිම් වලට ආකර්ෂණය වෙන්න පටන් ගත්තා. එතකොට දැන් මේ ජනාකීර්ණ වීදි වලට සහ චතුරශ්‍ර වලට මේ තරම් පරවියෝ ආකර්ෂණය වෙනකොට වෙන්න පුළුවන් දෙයක් මොකක්ද? ඔව්, බෙටි ගහන කරදරය. දැකලා ඇතිනේ කොළඹ එහෙමත් කොහොමද කියලා. ඉතින් මේ පරවියන් නිසා නගරය අපවිත්‍ර වෙන්න පටන් ගත්තා. සාමාන්‍යයෙන් මේ පරවියන්ගේ බෙටි ගැසීම් නිසා අපවිත්‍ර වුණු නගරය පිරිසිදු කරන්නට, නගරයේ එක වැසියෙක් ගෙන් එක වසරකට යුරෝ 275 ක් වගේ වැය වෙනවා කියලා ගණන් බලලා තියෙනවා. ඒ නිසා 2008 අවුරුද්දේදී වැනීසියේ පාලනාධිකාරිය ගෙනාවා නීතියක්. පරවියන්ට කෑම කැවීම හෝ කෑම දැමීම තහනම්. මේ නීතිය කඩන කෙනෙක්ට යුරෝ 700ක දඩයක් ගෙවන්න සිද්ධ වෙනවා. මේ නීතියත් සාධාරණයි බලනකොට.
දැන් අඩි උස සපත්තු කියන්නේ කාන්තාවන් පළඳින සපත්තු ජාතියක්නේ. සමහර වෙලාවට බලාගෙන ඉන්න පිරිමින්ට හිතුනට “කොහොමද දෙයියනේ මේ විදිහේ අඩි උස සපත්තු දාගෙන ගැහැණු ළමයි ඇවිදින්නේ” කියලා, ගොඩක් ගැහැනු ළමයි ආසයි අඩි උස සපත්තු සෙරෙප්පු දාන්න.
හැබැයි එහෙම වුණත්, ග්‍රීසියේ ඇක්‍රොපොලිස් වල එහෙම අඩි උස සපත්තු දාගෙන ගියොත්, දඩ කන්න තමයි වෙන්නෙ. මොකක්ද ග්‍රීසියේ අඩි උස සපත්තු වලට විරුද්ධ හේතුව? මෙහෙමයි. ග්‍රීසියේ ඇතන්ස් වල ඇක්‍රොපොලිස් කියන්නේ පෞරාණික බලකොටු පද්ධතියක්. එතකොට මේ සීමාවේ, ගොඩනැගිලි වල විතරක් නෙවෙයි පෞරාණික වටිනාකමක් තියෙන්නේ. ගල් අල්ලපු බිම වුණත් පෞරාණික වටිනාකමක් තියෙනවා. එතකොට තියුණු අඩි තියන අඩි උස සපත්තු සෙරෙප්පු දාගෙන ඇක්‍රොපොලිස් වල ඇවිදිනවා කියන්නෙම, ඒවල තියුණු අඩි වලින් මේ පෞරාණික වටිනාකමක් තියෙන තැන් වලට හානි පැමිණ වෙන්න පුළුවන් කියන එක. මේ ප්‍රදේශය අවුරුදු 2500 කට වඩා පැරණියි. එහෙම බලනකොට මේ නීතියෙත් වැරැද්දක් නැහැ.
දැන් හිතන්න අපේ වෙසක් එකට එහෙම පාරට බැස්සහම කීදෙනෙක් ඉන්නවද වෙස්මුහුණු, ඔලුබක්කො එහෙම දාගෙන. හැබැයි ඩෙන්මාර්ක් වල නීතියේ හැටියට පොදු තැන්වල, ඒ විදියේ වෙස් මූණු එහෙම දාන්න බෑ. ඒක නීතියෙන් තහනම්. හරියටම කියනවනම් මේ නීතියෙන් කියන්නේ, පොදු තැන්වල සමන්ගේ මුහුණ ආවරණය කරගෙන ඉන්න බැහැ කියලා. ඒ කියන්නේ වෙස්මුහුණු, හෙල්මට්, ස්කාෆ් වගේ දේවල් වලින් විතරක් නෙවෙයි, බොරු රැවුල්, බුර්කා වුණත් පොදු තැන්වල දාන්න බැහැ. මේක කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුළුවන් මානව අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය කිරීමක් කියලා. හැබැයි ඩේනිෂ් රජය 2018දී මේ නීතිය ගෙනාවේ, පොදු ස්ථානවල, ජනාකීර්ණ ස්ථානවල, මොනවා හරි ගැටලුවක්, වැරැද්දක්, අපරාධයක් සිද්ධ උනහම, ඕනම කෙනෙක් කෙනෙක්ව පහසුවෙන් අඳුනාගන්න පුළුවන් වෙන්න ඕන කියන පදනම මත.
Saru FM Media
