මහනුවර යුගය කියන්නේ ජාතියක් වශයෙන් අපි ස්වාධීනව හිටපු අවසාන කාල පරිච්ඡේදය. ලංකාවේ ඉතිහාසයේ ආරම්භක අවධියේ ඉඳන් මුහුණ දීමට සිදු නොවුණු අන්දමේ දැවැන්ත අභියෝග රාශියකට මුහුණ දෙන්න මහනුවර යුගයෙදී අපට සිද්ධ වුණා. පෘතුගීසි, ලන්දේසි, ඉංග්‍රීසි වගේ අති ප්‍රබල යුරෝපා ජාතීන් තුනක ප්‍රතිරෝධය මධ්‍යයේ සිංහල සංස්කෘතිය සහ බුද්ධ ශාසනය ආරක්ෂා කරගැනීමට මහනුවර රාජධානිය සමත් වුණා. අපි අද කතා කරන්න යන්නේ මහනුවර රාජධානි සමයේ ඉතිහාසය තුළ එතරම් කතාබහට ලක් නොවන අප්‍රකට චරිත කීපයක් පිළිබඳවයි.
පළමු රාජසිංහ රජු සමයේදී ඔහුගේ සමාන්තර පාලකයෙකු ලෙස උඩරට ප්‍රදේශය පාලනය කළ වීරසුන්දර බණ්ඩාර එම ප්‍රදේශය තුළ අතිශයින් ජනප්‍රිය පාලකයෙක් බවට පත්වුණා. ඔහු පිළිබඳව සැක සිතීමෙන් අනතුරුව රාජසිංහ රජු විසින් බොරු වලක ලෑමෙන් ඔහුව මරණයට පත් කිරීමට අණ දෙනු ලැබුවා. සිය පියාගේ මරණයෙන් අනතුරුව වීරසුන්දර බණ්ඩාරගේ පුත් කොනප්පු බණ්ඩාර පෘතුගීසීන් වෙත පලා ගිය අතර පසු කලෙක පළමු විමලධර්මසූරිය ලෙස මහනුවර යුගය බැබළවීමට ඔහු සමත් වුණා.
පළමු විමලධර්මසූරිය රජුගේ සහ කුසුමාසන දේවියගේ වැඩිමහල් පුත් කුමාරයා වුණු මහා අස්ථාන කුමාරයා ළාබාල වියේ පසු වූ නිසා ඔටුන්න සෙනරත් රජු හට හිමි වුණා. නමුත් මහවැලි ගඟේ දිය නෑමට ගිය කුමරු දියේ ගිලීමෙන් මියගිය අතර බොහෝ දෙනෙක් විශ්වාස කළේ මහා අස්ථාන කුමාරයාව සෙනරත් රජුගේ කුමන්ත්‍රණයක ප්‍රතිඵලයක් ලෙස මරුමුවට පත්කළ බවයි.
සෙනරත් රජු තමන්ගෙන් පසුව මහනුවර ප්‍රදේශය කොටස් තුනකට බෙදා තම පුත් කුමරුවන් තිදෙනාට පැවරූ අතර මාතලේ ප්‍රදේශයේ පාලනය විජයපාල කුමාරයා වෙත පවරන ලැබුවා. පසු කලෙක සිය සහෝදරයා වූ රාජසිංහ රජු සමග ගැටුමක් ඇති කර ගැනීමෙන් අනතුරුව පෘතුගීසීන් වෙත පලා ගිය විජයපාල කුමාරයා කතෝලික ආගම වැළඳගත් බව කියවෙනවා.
සෙනරත් රජු විසින් ඌව ප්‍රදේශය පාලනය කිරීම සඳහා පවරන ලද්දේ කුමාරසිංහ හටයි. ඌව ප්‍රදේශයේ අද දක්වා පවතින ඇතැම් වෙහෙර විහාර ගොඩනගන ලද්දේ කුමාරසිංහ රජු විසින් බව ජනප්‍රවාදවල සඳහන් වෙනවා. එසේම මෙම රජුද රාජසිංහ රජු සමඟ ගැටුම් ඇති කර ගත් බවත්, අකාලයේ හටගත් රෝගාබාධයක් නිසා මිය ගිය බවත් කියවෙනවා.
Saru FM Media
