මීට මාසයකට විතර කලින් ඊශ්‍රායලය සහ පලස්තීනය අතර ගැටුම් උත්සන්න වෙද්දී ලංකාවේ අපිත් සුපුරුදු විදිහටම දෙපැත්තට බෙදිලා මේ රටවල් දෙකට සහයෝගය පළ කරන්න පටන් ගත්තා (අපිට ඉතින් බෙදිලා මරාගන්න තියනවනන් වෙන රටක ප්‍රශ්නයක් වුණත් කමක් නෑනෙ) නමුත් ශ්‍රී ලංකා රජය සහ බොහෝ දේශපාලන පක්ෂ ගත්තේ පලස්තීනයට හිතවාදී ස්ථාවරයක්. ඒකට හේතු ගණනාවක් තියෙනවා. රාජ්‍යතාන්ත්‍රික වශයෙනුත් පලස්තීනය අපි අපේ මිතුරෙක් විදිහට සළකනවා, යුද්ධය පවතින අවස්ථාවේදී ඊශ්‍රායලය මගින් විවිධ අවි ආයුධ ලබාගත්තත් පලස්තීනය සමග පැවති මිත්‍රත්වයට එයින් බාධාවක් සිද්ධ වුණේ නැහැ.
ලයිෆි අපේ අද උත්සාහය පලස්තීන ගැටුම සහ පලස්තීනය පිළිබඳව යම්තාක් දුරකට ඔබව දැනුවත් කරන්න. මොකද සමාජ මාධ්‍ය ජාලය තුළ ඊශ්‍රායලයේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වය ගැන ඕනතරම් ලිපි හුවමාරු වෙනවා. නමුත් පලස්තීනය සම්බන්ධයෙන් යහපත් සටහන් හුවමාරු වෙනවා අඩුයි. ඇතැම් පාර්ශව නම් කියන්නේ මේ දේ සිද්ධ වෙන්නේ සංවිධානාත්මකව කියලා. ඒ ගැන කතා කරන්න ගියොත් මේ ලිපියේ අවධානය වෙනතක යොමු වෙන හින්දා වැඩි දුරටත් ඒ ගැන අපි කතා කරන්නේ නැහැ.
ඊශ්‍රායලය යුදෙව් රාජ්‍යයක්. පලස්තීනයේ ජීවත් වෙන්නේ ඉස්ලාම් ආගම අදහන බැතිමතුන්. ලංකාවේ ඇතැම් අයගේ මතයක් තියෙනවා මේ ගැටුම ඇතිවෙන්න බලපාන්නේ ආගමික මතවාද වල තියෙන පරස්පරතාවය කියලා. ඒ මතය වැරදියි. මේක භූමිය සම්බන්ධ ගැටළුවක්. 19 වැනි සියවසේදී යුරෝපය පුරා ජාතිකත්වය පිළිබඳව අදහස් මතු වුණා. යුදෙව් ජාතික චින්තකයෙකු වන තියඩෝර් හර්සෙල් තමයි ලෝකය පුරා විසිරී හිටපු යුදෙව්වන් සඳහා පලස්තීනය පිහිටි භූමියේ රාජ්‍යයක් ගොඩනැගිය යුතුයි කියන අදහස මුලින්ම ඉදිරිපත් කරන්නේ. ඒ සඳහා ඔහු පාදක කරගන්නේ යුදෙව් ආගමික ග්‍රන්ථවල එන විශ්වාස කීපයක්.
ඊශ්‍රායල් රාජ්‍යය ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට පෙර පලස්තීනය පිහිටි භූමියේ ඉස්ලාම් ජාතිකයන්, කිතුණු බැතිමතුන් සහ යුදෙව්වන් සාමකාමීව ජීවත් වුණා. ඇතැම් අවස්ථාවල මුස්ලිම් ජාතිකයන් තමන්ගේ යාච්ඤා මෙහෙයන් පවා සිද්ධ කළේ තම මිත්‍ර යුදෙව්වන්ගේ නිවාස තුළයි. එසේම අරාබි ජාතිකයන් තමන්ගේ දරුවන් යුදෙව් පාසල් කරා එව්වෙ ඔවුන් විනයානුකූල ශික්ෂණයක් පාසල් පද්ධතිය තුළින් ලබා ගනු ඇතැයි යන අපේක්ෂාවෙන්. එසේම යුදෙව්වන් සහ ඉස්ලාම් බැතිමතුන් අතර අන්තර් විවාහත් ඒ ප්‍රදේශයට සාමාන්‍ය දෙයක් වෙලා තිබ්බා.
පළවෙනි ලෝක යුද්ධයේ අවසානය දක්වාම පලස්තීනය පිහිටි භූමි ප්‍රදේශය පාලනය කරන ලද්දේ ඔටෝමන් අධිරාජ්‍යය විසින්. එම යුද්ධය අවසානයේදී ඔටෝමන් අධිරාජ්‍යය බිඳවැටීමත් සමඟ එම ප්‍රදේශවල බලය බ්‍රිතාන්‍යයන්‍ට හිමිවුණා. ලෝකය පුරා බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිතවල ඔවුන් අනුගමනය කළ බෙදා වෙන් කොට පාලනය කිරීමේ ප්‍රතිපත්තිය බ්‍රිතාන්‍යයන් විසින් පලස්තීනය තුළත් අනුගමනය කරනු ලැබුවා. එපමණකින් නොනැවතුණු ඔවුන් යුදෙව්වන්ව පලස්තීනය වෙත පැමිණ පදිංචි වීමට දිරිමත් කළා. මෙහි ප්‍රතිඵලය වූයේ 1939 පමණ වන විට යුදෙව් ජනගහණය පලස්තීනය තුළ ලක්ෂ තුනකින් පමණ වැඩි වීමයි.
Saru FM Media
