කාර් එකක බලය දෙන කොටස තමයි එන්ජිම. එන්ජිමෙන් ලැබෙන බලය ගියර් පෙට්ටිය හරහා අඩුවැඩි කරලා රෝද වලට සම්ප්‍රේෂණය කරනවා. ඒ අනුව තමයි කාර් රියක් ඉදිරියට ඇදෙන්නේ. මේ ක්‍රියාදාමය සංකීර්ණ දෙයක්. කාර් වල විවිධාකාර එන්ජින් වර්ග පාවිච්චි වෙනවා. ජර්මන් ජාතික ඔටෝ කියන විද්‍යාඥයා සහ කාර්ල් බෙන්ස් ට තමයි මුලින්ම කාර් එන්ජිමක් හොයාගැනීමේ ගෞරවය හිමි වෙන්නේ. එතෙක් අස්සයා පිටින් ගිය මිනිස්සු උජාරුවෙන් 1900 ගණන් වල මුල් කාලෙ දි කාර් වල යන්න හුරු වුනා.
මේ ඉන්ලයින් එන්ජින් වල විරුද්ධ පදය තමයි වී ටයිප් එන්ජින්. වී ටයිප් එන්ජින් වලදි එන්ජිමේ සිලින්ඩර ඉංගිරිසි වී අක්ශරයේ හැඩේට පිහිටනවා. ඉන්ලයින් හෙවත් ස්ට්‍රේට් එන්ජින් වලදී සිලින්ඩර ටික එක පෙළට පිහිටනවා. මේ ඉන්ලයින් එන්ජින් වී එන්ජින් වලට වඩා පොඩියි. ඒ වගේම ඉන්ලයින් එන්ජින් ඩිසයින් කරන්නත්, නිපදවන්නත් වඩාත් පහසුයි. ඉන්ලයින් එන්ජින් වල මේන්ටෙනන්ස් අඩුයි වගේම බ්‍රේක්ඩවුන් එකක් වුනත් ලේසියෙන් ගොඩ දාගන්නත් පුළුවන් කියලා කියනවා. සාමාන්‍යයෙන් අවුඩි, බී එම් ඩබ් වගේ යුරෝප් කාර් වලදි සිලින්ඩර 6 වගේ ඉන්ලයින් එන්ජින් එන වෙලාවල් තියෙනවා.
සිලින්ඩර හතරේ බොක්සර් එන්ජිමක එන්ජිමේ පිස්ටන් දෙකක් එක පැත්තකත් අනෙක් දෙක ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධ පැත්තෙත් පිහිටලා තියෙනවා. මේ එන්ජිමේ ටයිමින් බෙල්ට් ආදිය හසුරුවන්න ටිකක් අමාරුයි. ඒත් මේ බොක්සර් එන්ජිම වගේ එන්ජිමක් තමයි කාල් බෙන්ස් මුලින්ම ලෝකෙට හඳුන්වා දීල තිබුනේ. සුබාරු කාර් වල එන මේ එන්ජින් වර්ගය බොනට් එක ඇරියාම පිරෙන්න තියෙන මට්ටමට ලොකුයි. ඒත් එන්ජිම හොඳට ලොකුවට පාතින් තියෙන නිසා කාර් එක බැලන්ස් කරන්න ලේසියි කියලා තමයි කියවෙන්නේ. ඒත් බොක්සර් එන්ජින් තියෙන කාර් ටිකක් සද්දේ නම් වැඩියි.
පරණ ත්‍රීවිලර් සහ බයික් කිහිපයක් හැරුනු විට අද කාලේ පාරෙ යන ගොඩක් වාහන 4ස්ට්‍රෝක්. මේ ෆෝ ස්ට්‍රෝක් වාහන වල සිලින්ඩර කිහිපයක් ගොඩක් වෙලාවට වාහන පාවිච්චි වෙනවා. ඩීමො බට්ටා වගේ පොඩි වාහනයක තමයි සිලින්ඩර දෙකක් තියෙන්නේ. අනික් අපේ පාරවල දුවන වාහන වල බොහෝවිට සිලින්ඩර තුනට වැඩි ගාණක් තියෙනවා. දැන් අලුතින් ඇවිල්ලා තියෙන කොට මොඩල් 650, 800,1000 වගේ සිලින්ඩර ධාරිතාවය තියෙන කාර් වල එන්ජිම දුවන්නෙ සිලින්ඩර තුනකින්. මුල් කාලේ සිලින්ඩර තුනක් තිබුනාම කාර් එකේ වයිබ්‍රේශන් බැලන්ස් කරගන්න ටිකක් අමාරු වුනා. ඒත් දැන් නම් අලුතින් එන වාහන වල ඒ ප්‍රශ්නය සෑහෙන දුරකට අඩු වෙලා තියෙනවා.
සාමාන්‍යයෙන් ඉස්සර කාලේ කාර් වල එන්ජිමේ සිලින්ඩර හතරක් බොහෝවිට තිබුනා. දැනටත් ටිකක් ලොකු සයිස් කාර් පිස්ටන් හතරකින් තමයි දුවන්නේ. 4 ස්ට්‍රෝක් සයිකල් එක අනුව එන්ජිම බැලන්ස් කරන්න සිලින්ඩර හතරේ එන්ජිමේදි බොහොම පහසුයි. ඇත්තටම අතීතයේදී මේ සිලින්ඩර ධාරිතාවය කාර් රියේ බලය කෙරෙහි කෙලින්ම බලපෑවා. අද වනවිට ටර්බෝ චාජර්ස්, වෑල්ව් තාක්ෂණ වගේම එන්ජින් එකේ සැලසුම් වලිනුත් ගොඩක් තාක්ෂණය දියුණු වෙලා. අද එන්ජින්එකක සිලින්ඩර ධාරිතාවය අඩු වූ පමණින් එහි පර්ෆෝමන්ස් අඩුයි කියලා කියන්න අමාරුයි.
Saru FM Media
