පුරාණ ඉන්දියාවේ හින්දු සභ්‍යත්වය තුළ මිනිසෙකුට මෙලොවදී පත්විය හැකි ඉහළම තත්ත්වය ඍෂි තත්ත්වය යැයි පිළිගැනීමක් තිබ්බා. මිනිසුන් ලෙස ඉපදී වසර ගණනාවක් තිස්සේ (ඇතැම් තැන්වල සඳහන් වන විදිහට වසර දහස් ගණනක්) උග්‍ර තපස් කිරීමෙන් අනතුරුව දෙවියන්ගේ ප්‍රසාදය ලබා ඍෂි භාවය ලබා ගන්නා බව කියවෙනවා. අපි අද කතා කරන්න යන්නේ හින්දු සාහිත්‍යය තුළ සඳහන් වෙන සෘෂිවරු කීපදෙනෙක් ගැන.
හින්දු භක්තිකයන්ගේ පූජනීයත්වයට පත්වුණු රාමායණය මහා වීර කාව්‍ය ලියූ ඍෂිවරයා ලෙස සැලකෙන්නේ වාල්මිකීයි. පුරාකතා වලට අනුව බ්‍රාහ්මණ ගෝත්‍රයක උපන් මෙතුමා නාරද සෘෂිවරයා සමඟ ඇතිවුණු කතාබහකින් පසුව උග්‍ර තපසක යෙදීමට තීරණය කළා.එහිදී ඔහු තපස් රැකීමට කෙතරම් යොමු වුණාද කියතොත් ඔහුගේ ශරීරය වටා වේයන් තුඹසක් පවා බැන්දා. වේ තුඹස යන අර්ථය ලබාදෙන වාල්මිකී යන නම ඔහුට ලැබුණේ මේ ආකාරයට බව කියවෙනවා.
පස්වන වේදය ලෙස හින්දු බැතිමතුන් අතර සම්භාවනාවට ලක් වන මහා භාරතය ලියූ ශ්‍රේෂ්ඨතම ඍෂිවරයා ලෙස සැලකෙන්නේ ව්‍යාසයි. ඇතැම් පුරා කතා වලට අනුව ව්‍යාස ඍෂිවරයා විෂ්ණු දෙවියන්ගේම කොටසක් බව සඳහන් වෙනවා. ඊට අනුව ද්වාපර යුගයේදී සත්‍යවතී නම් ධීවර ගමක ප්‍රධානියෙකුගේ දියණියකට සහ පරාශර ඍෂිවරයාට දාව මෙතුමා උපත ලබා තිබෙනවා. ඇතැම් මූලාශ්‍රවලට අනුව මෙතුමාගේ සැබෑ නාමය ක්‍රිෂ්ණ ද්වීපරායනයි. ඊට හේතුව ලෙස සඳහන් වන්නේ මෙතුමාගේ සිරුරේ කළු පැහැයයි.
හින්දු දේව සාහිත්‍යය තුළ අතිශය ජනප්‍රිය තැනක් හිමිකරගන්නා මෙම ඍෂිවරයා සංචාරක සංගීතඥයෙකු සහ කතා කියන්නෙකු ලෙසට නිරූපණය වී තිබෙනවා. මහා බ්‍රහ්මයාගේ මනසේ නිර්මාණයක් ලෙස සඳහන් වන මෙතුමා දිව්‍ය ලෝක සහ මනුෂ්‍ය ලෝක අතර ප්‍රවෘත්ති සහ ප්‍රඥාව රැගෙන යාම සිදු කරනවා. ඇතැම් තැන්වල සෘෂිවරුන් අතර රජු යන අර්ථය ලබාදෙන ඍෂිරාජ් යන අභිධානය ද මෙතුමා සඳහා භාවිතා වෙනවා.
ශිව දෙවියන්ගේ සහ පාර්වතියගේ උග්‍ර බැතිමතෙකු ලෙස සඳහන් වන දුර්වාස ඍෂිවරයා හින්දු සාහිත්‍ය තුළ සඳහන් වන්නේ ක්ෂණිකව කෝපයට පත්වන පුද්ගලයෙකු ලෙසටයි.කෙසේවෙතත් මෙතුමා මනුෂ්‍යයන් අතරදී මෙන්ම දෙවියන් අතරදීත් දැඩි සම්භාවනාවට ලක් වනවා. ඒ ආකාරයටම ඇතැම් විට සුළු අත්වැරදීමක් නිසා පවා දෙවියන් සහ මනුෂ්‍යයා එක ලෙසටම මෙතුමාගේ ශාපයට ලක් වනවා. ඇතැම් හින්දු පුරාකතාවල ගලා යාම සිදුවන්නේ මෙතුමාගේ සාපයක් මත පදනම් කරගෙනයි.
Saru FM Media
