ලෝකේ පෙරළිලා ඇවිත් විනාස වෙන එක ගැන අර තල් අත්තක් උඩට වැටුණු පොල් ගෙඩියකට බය වෙලා දුවපු හාවත් කිව්වා. හැබැයි ඉතින් ලෝකේ කවදාහරි විනාස වෙන්නත් ඕනනේ, සදාකාලිකවම ලෝකේ පවතින්න විදියක් නැහැනේ. කොහොම වුනත් දැන් දැන් පේන විදියට ඔය ලෝකේ විනාස වෙනවා කියන එක තවදුරටත් බොරු බයක් විදියට අත ඇරලා දාන්න හැකියාවක් නෑ. මොකද ලෝකේ අද හෙට විනාස නොවුණත්, කෙමෙන් කෙමෙන් විනාස මුඛයට යනවාය කියන එක ඔය විද්‍යාඥ ගොල්ලෝ එහෙමත් කියනවා. ඉතින් ඔය විදියට ලෝකේ විනාස වෙන එකෙන් මනුස්ස වර්ගයා බේරෙන්නේ කොහොමද කියන එක වෙනම කතා කරන්න ඕන මාතෘකාවක්. ඊට කලින් කථා කරන්න ඕන, විද්‍යාඥ ගොල්ලෝ කියන විදියට ලෝකේ විනාස වෙන්න පුළුවන් ක්‍රම මොනවද කියන එක ගැන!
අහලා තියෙනවා නේද හිරෝෂිමා නාගසාකි ඛේදවාචකයන් ගැන? ෆැට් මෑන් සහ ලිට්ල් බෝයි කියන න්‍යෂ්ටික බෝම්බ දෙකෙන් ජපානේ හිරෝෂිමා සහ නාගසාකි වලට සිද්ධ වුණු අතිවිශාල විනාශය මිනිස් වර්ගයාට ඒ වෙනකොට හිතාගන්නටත් බැරි තරම් වුණා. නාගසාකි වල මිනිස්සු 39,000 ඉඳන් 80,000ක් වෙනකල් ප්‍රමාණයක් මැරුණා. හැබැයි අද වෙනකොට ලෝකේ බලවතුන් සතුව තියෙන න්‍යෂ්ටික ආයුධ දිහා බලනකොට හිරෝෂිමා නාගසාකි සෙල්ලම් යුද්ධ වගේ. උදාහරණයක් විදියට කිවුවොත් දැන් කාලේ තියෙන දැවැන්තම න්‍යෂ්ටික බෝම්බයක් වෙන ට්සාර් බෝම්බයට, සම්පූර්ණ නගරයක්ම බිමට පතිත කරපු ලිට්ල් බෝයි වගේ 3,333 ගුණයක විනාශයක් පහසුවෙන්ම කරන්න පුළුවන්.
ඉතින් හිතන්න ඇත්තටම තුන්වෙනි ලෝක යුද්ධයක් එහෙම කොහෙන් හරි පටන් ගත්තොත් මොනවා වෙයිද කියලා. කවුරුන් හෝ එක පාර්ශවයක් න්‍යෂ්ටික ආයුධ පාවිච්චි කළොත්, අනික් හැමෝමත් ඒකට එකතු වෙයි. අන්තිමට ලෝකේ ඉතුරු වෙන සුළු කොටස වුනත් නියුක්ලියර් වින්ටර් එකෙන්ම මැරිලා යයි.
ජෛව ආයුධ සහ රසායනික ආයුධ කියන්නෙත් අපිට කාලෙන් කාලෙට අහන්න ලැබෙන බිය දනවන වචන. ඇයි? ජෛව ආයුධ සහ රසායනික ආයුධ වලට අවශ්‍ය නම් න්‍යෂ්ටික ආයුධ වලට නොහැකි විදියේ අතිමහත් මිනිස් සංහාරයක් කරන්න පුළුවන් නිසා. මේ වෙනකොට ජෛව ආයුධ සහ රසායනික ආයුධ භාවිතා වුණු යුද්ධ වලදී ලෝකේ දැක්කා මේ වල භයානක කම. උදාහරණයක් විදියට සිරියා රජය විසින් රටේ සිවිල් යුද්ධයේදී පාවිච්චි කරපු සෙරීන් ගෑස් සහ ක්ලෝරීන්. එතකොට තාමත් ඇමරිකාවේ එහෙම ඇන්ත්‍රැක්ස් ප්‍රහාර ගැන එහෙම විශේෂයෙන්ම සැලකිලිමත්. ඇත්තටම කවුරුන් හරි ඒකාධිපතියෙක් වේවා, බලකාමී හෝ ආගම්වාදී හෝ ජාතිවාදී හෝ උන්මත්තකයෙක් වේවා රසායනික හරි ජෛව හරි ආයුධයක් හදලා ඒක වාතයට හරි ජලයට හරි එකතු කළොත් කී ලක්ෂයක් සෙනඟ මැරෙයිද? වඩාත් භයානක දේ තමයි න්‍යෂ්ටික ආයුධයක් හදනවට වඩා ජෛව හා රසායනික අවි සංකීර්ණ වුනත්, න්‍යෂ්ටික ආයුධයකට වඩා ලේසියෙන් හදන්න පුළුවන් වීම.
මේකත් බොහොම ලේසියෙන් මනුස්සයා අතින්ම ලෝකේ විනාශ වෙන්න පුළුවන් පොටක්.
මෙන්න මේක නම් ඇත්තටම අපිට පැත්තකට දාන්න බැරි කතන්දරයක්. හිතලා බලන්න මේ වෙනකොට ගෝලීය උෂ්ණත්වය කොයි තරම් වැඩි වෙලාද කියලා. අපි මේ පහුකරන්නේ ඉතිහාසයේ උණුසුම්ම ජූලි මාසයක් කියලා තමයි කියන්නේ. සමශීතෝෂ්ණයි කියලා කියන අපේ රටේ වුනත් එක කාලෙකට පැලෙන්න රස්නය සහ නියඟය. අනෙක් කාලෙට මිනිස් ජීවිත, දේපල විනාස කරන ගංවතුර. ඉතින් අනාගතයේදී මේ තත්ත්වය තවත් දරුණු වෙලා, සම්පූර්ණ මිනිස් වර්ගයාම ක්‍රමයෙන් අතුගෑවිලා යන විදියේ කාලගුණික වෙනස්කම් සිදුවෙන එකක් නැද්ද? අර 2012 ෆිල්ම් එකේ වගේ ලෝකෙ පුරා සුනාමි ඇවිත්, ගිණිකඳු පිපිරිලා දවසින් දෙකින් ලෝකේ විනාශ නොවුණත්, හෙමින් සැරේ පරම්පරා කීපයක් යනකොට ලෝකේ විනාස වෙලා යන්න පුළුවන් භයානක කාලගුණික විපර්‍යාස නිසා.
මෙන්න මේක නම් ඉතාම ජනප්‍රිය, ඒ වගේම වෙන්න බැරිත් නැති ලෝක විනාශ භීතිකාවක්. අපි හැමෝම අහලා තියෙනවනේ ඩයිනසෝරයෝ හැඳි ගෑවිලා ගියේ පතරංග සයිස් ඇස්ටරොයිඩ් එකක් ඇවිත් පොළවේ වැදිලා සිද්ධ වුණු විනාශයෙන් කියලා. ඇත්තටම අදටත් ඇස්ටරොයිඩ පොළව දිහාට එනවා. හැබැයි ඒ ගොඩක් ඒවා පෘථිවි වායුගෝලයේදීම දැවිලා යනවා. ඒ නිසා ලොකු ප්‍රශ්නයක් නෑ. හැබැයි ඉතින් ඔය විද්‍යාඥ ගොල්ලෝ කියනවනේ ලෝකේ විනාශ කරන මට්ටමේ ඇස්ටරොයිඩ් එකක් ඇවිත් පොළවේ හැප්පෙන එක අවුරුදු 120,000කට සැරයක් වත් වෙන්න පුළුවන් කියලා. ඒකෙන් ලෝකේ පුපුරලා යන්නෙ නෑ. හැබැයි ලෝකේ මතුපිට සෑහෙන කොටසක් විනාශ වෙනවා වගේම, මිනිස්සු ඇතුළු සත්ව සංහතිය සම්පූර්ණයෙන්ම වගේ සංහාරය වෙලා යන්න පුළුවන්. කොහොමත් මීටර් 400 ක විතර විෂ්කම්භයක් තියෙන ඇස්ටරොයිඩ් එකක් පියඹගෙන ඇවිල්ලා පෘථිවියේ වැදුණත්, මිනිස්සු ලක්ෂ 3ක් වත් විනාශ වෙලා යයි. එතකොට හිතලා බලන්නකෝ කිලෝමීටර් 1.4 ක විතර විෂ්කම්භයක් තියෙන 1566 Icarus වගේ ඇස්ටරොයිඩ් එකක් වැදුණොත් සිද්ධ වෙන විනාසේ. වාසනාවට මේ ඇස්ටරොයිඩ් එක අපිට කරදරයක් නොකර මාරු වෙලා ගියා!
Saru FM Media
