තාක්ෂණයේ දියුණුව එක්ක විවිධ ආකාරයේ පුරෝකථන කෙරෙනවා. ඒත් ඒ බොහොමයක් දේවල් හුදෙක් පුවත්පත් වාර්තා වෙබ් අඩවි ලිපි ආදියට පමණක් සීමා වෙනවා. ටෙක්නිකල් විශේෂාංග රසවත් කරන්නට ලියන තාක්ෂණික දේ ගැන නොයෙකුත් පුරාජේරු තියෙනවා. ඒත් වසර ගාණකට පස්සේ ඒ කියපු පුරාජේරු බොහොමයක් තියෙන්නේ ඒ තැන්වලම විතරයි. උදාහරණ විදිහට ආතර් සී ක්ලාක් 2001-2010 කියන ප්‍රබන්ධ ලිව්ව අසූව අනූව කාලේදී ඒ වාගේ විශ්වය සැරිසන අභ්‍යාවකාශ තාක්ෂණයක් මිහිමත ඇතිවේවිය කියලා ඒ කාලේ මිනිස්සු විශ්වාස කළා. ඒත් ඇත්ත තත්ත්වය නම් නවසිය හැත්තෑ දෙකේ දෙසැම්බර් වලින් පස්සේ තාමත් හඳට මිනිහෙකු ගිහින් නැහැ. අවුරුදු වශයෙන් ගත්තොත් අවුරුදු 48ක කාලයක් ගිහිනුත් නැවත මිනිස්සු වෙනත් ග්‍රහලෝකයකට තබා හඳටවත් ආයෙත් ගිහින් නැහැ.
පරිගණක තාක්ෂණය ආදී නවීන විෂයන් ඉගෙනගන්න කැමති දරුවෙක්ට වුණත් පොඩි කාලේ අපි කියන්නේ ගණිතය තමයි පුතේ විෂය කියලායි. ඒ අනුව ගණිතය කියන විෂයය විවිධ ආකාරයෙන් තාක්ෂණයට යොදා ගැනෙනවා. ගණිතයේදී එක් වරක් සත්‍ය වන දෙයක් නැවත අවුරදු ගාණකට පස්සෙත් ඒ ආකාරයෙන්ම සත්‍ය වෙනවා. ඒත් ඇත්ත ලෝකේ ඊට වෙනස්. ලෝකයේ දත්ත ඉන්ජිනේරුවරුන් මිනිස්සුන්ගේ මිලදීගැනීම්, මිනිස්සුන්ගේ හැසිරීම්, මිනිස්සුන්ගේ රුචි අරුචිකම් ගැන ලොකු දත්ත ගොඩක් තියාගෙන 2019 වෙද්දි අවුරුදු ගාණකට ප්ලෑන් ගහගෙන හිටියා. ඒත් 2020 මුල ආපු කොවිඩ්-19 තත්ත්වය හැම දේම උඩු යටිකුරු කළා. ඒ සිදුවුණු වෙනස ලොව කිසිම ආටිෆිෂල් ඉන්ටෙලිජන්ස් සිස්ටම් එකකටවත් කලින් කියන්න බැරි වුණා. තාක්ෂණය මගින් යම් යම් දත්ත එක්රැස් කිරීම්, පුරෝකථනය කිරීම් මොන විදිහක කළත් ඒ විදිහේ හදිසි කැළඹීමක් ආවම ඇත්තටම තාක්ෂණයේ ඇති භාවිතාවන් සීමා වෙනවා.
මිනිස්සු ජීවත්වෙන්නේ ගැජට්ස් ලෝකයක පමණක් නෙමෙයි, මිනිස්සුන්ගේ සතුට කියන්නේ බොහෝ කාරණා කාරණා එකතු වෙන දෙයක්. ඇත්තටම තාක්ෂණික නිමැවුම් පිරුණ වේගවත් ලෝකය කලින්ට වඩා ලස්සනයිද? කියන එක විද්‍යාඥයින් අතර තියෙන ප්‍රශ්නයක්. අපි තාක්ෂණය මගින් රියදුරු රහිතව ධාවනය වන්නට නියමිත අනාගත ටැක්සි සේවාවක් ගනිමු. ඒ ටැක්සි සේවාවක් දැන් යන ටැක්සි සේවාවකට වඩා ලාබත් වෙයි ලේසිත් වෙයි. එත් ඒ ටැක්සි සේවාවේ රියදුරෙක් නැහැ. ඔබ රථයේ නැග්ග පසු ඔබට නින්ද ගියොත් ඔබව අවදි කරන්න ඉන්නේ යන්ත්‍රයක්. ඔබට හදිසියේ ලෙඩක් හැදුනොත් ඔබට වචනයක් කියන්න කෙනෙක් වාහනයේ නැහැ. කොටින්ම මහ රෑක පාළු පාරක යද්දි ගෑණු කෙනෙක්ට නම් ඒ වගේ කවුරුත් නැති රථයක් වඩාත් ආරක්‍ෂාකාරී වෙයිද කියන ගැටළුව එනවා.
තාක්ෂණික දේවල් බොහොමයක් හැදෙන්නේ යම් යම් තත්ත්වයන් වලදි පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් වෙන්න. උදාහරණ විදිහට ගෝ ප්‍රෝ කැමරාව හැම තැනම උස්සන් යන්න පුළුවන් කියලා ඇඩ්වර්ටීස්මන්ට් වල දැම්මාට මුහුදේ කිමිදෙන්න ගෝ ප්‍රෝ කැමරාව පාවිච්චි කරන එක එයාල අනුමත කරන්නේ නැහැ. අපි රොබෝ තාක්ෂණය ගැන, වෙන යම් යානාවන් ගැන, ප්‍රවාහන තාක්ෂණය ගැන කතාකරද්දිත් ඒ හැම දේටම සීමාවන් තියෙනවා. රොබෝ ගැන කතාකරද්දි අනතුරුදායක මිනිස්සුන්ට ළඟා විය නොහැකි අවස්ථාවල රොබෝවරු සේවයට යොදන්න පුළුවන් කියලා කියනවා. ඒත් මෑතක ඇතිවුන එම් ටී නිව් ඩයමන්ඩ් නැවේ ගින්න වගේ අවස්ථාවලට රොබෝ පාවිච්චි කරන්න තාමත් බැහැ. තාක්ෂණික නිමැවුම් හැම එකකටම සීමාවක් තියෙනවා. ඒ සීමාවන් එක්ක අපි හිතන පතන බොහෝ තැන්වලට සීමාවක් රහිතව යන්න තාක්ෂණයට බැහැ.
තාක්ෂණයේ හොඳ පැත්ත වගේම එහි නරක පැතිත් තියෙනවා. මොබයිල් ෆෝන් එක ස්මාට් වීම තුළ අපිට සම්බන්ධතා අලුත් මානයකට ගෙනියන්න පුළුවන් වුණා. ඒත් මේ මොබයිල් ෆෝන් හරහාම කෙරෙන වෙනමම අපරාධ කාණ්ඩයක් දැන් අපිට වාර්තා වෙනවා. ඉතාම ඉක්මනින් වෙනස් කරන්න පුළුවන් මේ අනතර්ජාල සම්බන්ධතා නිසා අපරාධ කරන අයට තාක්ෂණයේ පිහිට ලැබෙනවා. ලිංගික අපරාධ, කාන්තා හිරිහැර ආදිය සයිබර් අවකාශය තුළටත් ඒමත් සමගම තාක්ෂණය දියුණු වීම තුළ වෙනමම අපරාධ රැල්ලක් හැදිල තියෙනවා.
Saru FM Media
